Identification Friend or Foe (IFF)

Fabrikant
Diverse fabrikanten

In gebruik
1962 - heden bij de Groepen Geleide Wapens van de Koninklijke Luchtmacht in Duitsland, de luchtverdedigingseenheden op de Nederlandse vliegbases en CRC/MilATCC Nieuw-Milligen, de (Pantser-) Luchtdoelartillerie-eenheden van de Koninklijke Landmacht, het Korps Mariniers en het Defensie Grondgebonden Luchtverdedigingscommando.

Aantal
Tientallen in diverse verschijningsvormen.

Functie
Elektronisch identificatiesysteem, geïntegreerd in het Hawk, Nike, Flycatcher, Patriot, L4/5, PRTL, NASAMS en Stingersysteem. Hiermee kon worden vastgesteld of een luchtdoel tot de eigen troepen ('Friend') of niet ('Foe") behoorde.

Werking
Identification of Friend or Foe is een systeem dat met behulp van een interrogator (ondervragings-systeem) en een transponder (automatisch beantwoordingssysteem) kan bepalen of een object een vriend status heeft. Het ondervragen van doelen op hun vriend of niet-vriend status kan zowel handmatig als automatisch plaatsvinden. Het wapensysteem dat een doel detecteert stuurt een gecodeerd ondervragingssignaal uit naar dat doel. Het doel zal dan een eveneens gecodeerd antwoordsignaal terugsturen. Als zowel het wapensysteem als het doel dezelfde code hebben ingevoerd, zal het doel op de beeldbuis van het wapensysteem een symbool krijgen dat aangeeft dat het doel een vriend is. 

Militaire IFF-transponders kennen de volgende werkingsmodi:
• Mode 1 (general identification signal and beacon assist): een code om het type vliegtuig en de missie aan te duiden. Wordt alleen voor militaire doeleinden gebruikt.
• Mode 2 (individual identification code): een code om het toestelnummer aan te duiden.
• Mode 3: zorgt voor identificatie aan civiele secundaire surveillanceradars. Omdat het signaal vrijwel gelijk is aan de civiele mode A worden beide vaak Mode 3/A genoemd. De codes voor Mode 3/A moesten ieder half uur gewisseld worden.
• Mode 4: IFF-functionaliteit. Gebruikt voor militaire doeleinden. Dit is een cryptocode die 24 uur geldigheid heeft.

Het IFF-ondervragingssignaal werd uitgestuurd op een frequentie van 1030 MHz, het antwoordsignaal werd uitgezonden op een frequentie van 1090 MHz.

Bij Nike, Hawk draaide tijdens normale operaties de IFF-antenne synchroon aan de doelopsporingsradar(s). Bij de L4/5, de PRTL en de Flycatcher is de IFF-antenne geïntegreerd in de rondzoekradar. Bij Patriot is de IFF geïntegreerd in de Radar Set. Bij Stinger (alleen bij eenheden van de Kon. Luchtmacht en het Korps Mariniers) is de IFF-antenne aan de gripstock gemonteerd, de elektronica werd in een kastje aan de gordel gedragen.

Inmiddels maakt de militaire luchtvaart gebruik van Mode 5.

Stinger met IFF-antenne